Wat je zoal doet op een dag in de Albergue of Refugio

Bij aankomst in de Aubergue moet je je aanmelden en hoort of er plaats is. Je laat je pelgrimspaspoort zien en krijgt een stempel in je Credencial del Peregrino. Zonder pas meestal geen toegang.Soms kun je er 's avonds eten en 's morgens ontbijten.Om 22.00 u moet alles in bed liggen. De kamers of zalen staan meestal vol stapelbedden tot wel 50 stuks in de grotere Albergues. In Sahugun waar ik gisteren geslapen heb ,was het bed minder. Kunststof overtrek op kussen en matras. Je zweet al als je het ziet. In slaap kwam ik makkelijk maar werd om 1.00 u wakker van deurgeklapper toen een Spanjaard, die teveel aan Bachus had geofferd, vanwege de overwinning op Honduras, naar het toilet moest. De toegang naar het toilet is voorzien van Texasdeurtjes die een halve minuut naklapperen. Hij heeft 4 maal luidruchtig boven het toilet gehangen.Om 6.30 u. staan de meesten op, maar er zijn vroege vogels die hun nest zonodig al om 5 u. verlaten en dan met plastic zakken gaan morrelen, maar ook dat hoort erbij.

Eergisteren werden we door de beheerder gewekt met liturgische muziek en het Ave- Maria tot slot, om je in de sfeer van een pelgrimage te brengen. Je gaat je wassen en komt terug en dan kijkt de vrouw die tegenover je op de rand van het bed zit je schichtig aan. Ik begrijp dat ze haar pyama wil wisselen voor haar BH. Ik deed maar of ik wat vergeten was in de badruimte, wachtte even en kwam terug. Vrouw blij en ik niets gemist. Dan ga je naar de ontbijtruimte en wenst iedereen een buenos dias. Meestal krijg je koffie en standaard brood met boter en jam of een cracker i.p.v. brood. Daarna pakik de 6 fietstassen in; 2 voor, 2 achter, een roltas achterop en een stuurtas. Hetty heeft een indelinggemaakt, want wat je moet hebben, zit in de laatste tas en die herken je niet van tevoren, althans ik niet. Dan ga je op pad en bezoekt de eerst mogelijke bakker om je ontbijt aan te vullen. Ik mag immers niet teveel afvallen voor de bruiloft van Rob en Romy. Het te kopen pak moet daarna nog 15 jaar mee.

Roberto kocht wortelen omdat hij huidirritaties had en die daar goed voor zouden zijn. Ik zei tegen hem; It´s also good for your eyes. Have you ever seen a rabbit with glasses? Toen het niet helemaal overkwam heb ik hem dat van die ¨wortelenvlaai¨ maar niet meer verteld.

Vervolgverhaal van de 21e juni.

In mijn eerste verhaal ben ik niet helemaal correct geweest m.b.t. de route. We (Roberto de Italiaan en ik)zijn vanmorgen in Castojeriz vertrokken om 8.30 u en om 16.30 u aangekomen in Sahagun ineen Albergue (nu correct geschreven; voorgaande spellingen waren onjuist). Na een frisse start vanmorgen hebben we de hele dag volop zon gehad en mooi vlak en rustig kunnen fietsen. (2 vingers in de neus).We zijn over de Meseta gereden en hebben onderweg genoten van de vlakte, de rust en de afwezigheid van auto´s en motoren. We hebben grote stukken van de pelgrimsroute voor wandelaars kunnen volgen met prachtige in volle bloei staande bermen en vele prachtige vergezichten.Je komt op plaatsen waar je tijdens een normale vakantie echt naar op zoek moet.Er waren zeer veel pelgrims onderweg van wie we er ook veel gesproken hebben tijdens tussenstops waarbezienswaardigheden waren. Ik heb mensen uit de USA, Canada, Z- Korea, Australie, UK, eigenlijk uit alle windstreken gesproken, ieder met zijn eigen verhaal, achtergrond en motivatie. Mooi,om ook je eigen ervaringen met anderen te kunnen delen en hun ervaringen aan te horen en erop te reageren. Het is een geweldige belevenis.In de Albergue, gisteren en ook eergisteren, kon je's avonds eten, slapen en 's morgens ontbijten voor een donatie die je zelf kon bepalen, afhankelijk van wat het je waard was. Beide plaatsen waren uitstekend. Er zijn tot nu toegeen overnachtingsplaatsen geweest die voor mij negatief scoorden. De prijs/kwaliteit verhouding is zeer goed.

Van Bolerado naar Burgos en verder.

De kathedraal van Santo Domingo de la Calzada bezocht en de hen en de haan bewonderd. Prachtige kerk.Er is veel te zien, zowel van binnen als van buiten. Ook de geweldige kathedraal van Bugos bezocht en de vele kunstschatten die er bewaard worden, zeer indrukwekkend allemaal. Ik heb er anderhalf uur rondgelopen, zoveel is er te zien. Bij aankomst in Burgos hoorden Roberto, de Italiaan en ik, muziek klinken in de verte. We zijn in de richting ervan gereden en kwamen uit bij een open dag van de militairekazerne van Burgos. Een Spaanse generaal, zoals hij zich voorstelde,zag ons en kwam in gesprek met ons. Als we zin hadden, konden we gratis naar binnen om materieel en historie van het leger te bewonderen. Dit hebben we gedaan. Van de bezienswaardigheden heb ik allemaal foto´s gemaakt, maar ik kan ze hier niet op internet zetten. Internet wordt steeds moeilijker en ik betaal, ze vragen soms 1 euro per 15 minuten. Momenteel is het weer goed, nog wel wat fris.11 uur in de morgen, maar de zon schijnt volop en dat belooft veel goeds voor de rest van de dag, wat het weer betreft. Ben nu in Fromista en op weg naar Carrion de los Condes. Gonny, Jo en Marcel, bedankt voor het sponsoren van fotoruimte. Zodra ik in de gelegenheid ben zal ik mooie foto's plaatsen. Marcel, zoals je misschien hebt gezien, St. Christoffel vangt soms de regen- of zweetdruppels op, die op het stuur vallen.

Mam, van harte gefeliciteerd met uw 84e verjaardag!

Iedereen bedankt voor de steun die jullie me geven in jullie reacties.

Adiós

Route van Navarette via Santo Domingo de la Calzada naar Belorado

Toen ik een dag eerder vertrok uit Obanos ontmoette ik in Pueta la Reina een Italiaan, Roberto 25 jaar, met wie ik aan de praat kwam en zijn samen verder gefietst naar Obanos. Hij had zwaar pech met zijn fiets, al 3 keer een spaak gebroken en onderweg brak zijn 4e spaak van het achterwiel. Het wiel slingerde en de remblokjes werden bij iedere omwenteling geraakt. Dus 10 km verder in Logoño een fietsemaker opgezocht die het gereedschap had om de cassettee te verwijderen en de spaak te vernieuwen. Toen verder naar Navarrete. Weer een spaak kapot onderweg, toch maar doorgefietst i.v.m. de tijd. Verkeerde afslag genomen en i.p.v. 10 km 27 km omgefietst met de nodige hellinkjes. Waren pas om20.00 u in Obanos waar net 3 plaatsen van de 100 nog beschikbaar waren. Gedouched en gegeten en gezorgd dat we om 10 uur in bed lagen want dan moet het rustig zijn.

Vanmorgen vertrokken naar Belorado en onderweg zijn fiets laten maken.

Gisteren was het mooi zonnig, vandaag af en toe zon, beetje wind en uit de zon best wel fris maar alles beter dan regen.

Route van Obanos naar Navarrete

In Obanos boodschappen gedaan voor het avondeten. Bij het verlaten van de winkel een echtpaar, Evert en Marina ontmoet. De dag die tot dan toe bewolkt verliep werd opgevrolijkt door een zonnetje en ben samen met het echtpaar in gesprek gegaan. Zij waren op de fiets vanuit Nimes en hadden die dag niet veel gefietst omdat Evert de dag ervoor bedorven voedsel had gehad. Ik had 50 cl San Miguel (bier) gekocht omdat ik het weer dik verdiend had. Zij dronken beide fris het gesprek verliep leuk en vanalles kwam aan de orde. Zo lustte ik nog wel een 2e blikje bier en vroeg of Evert en Marina ook iets wilden drinken. Bier is beter dan fris, he zuchte hij en was overstag. Samen nog een biertje gedronken en afscheid genomen.

In de Alberge mijn brood gegeten en in gesprek geraakt met een 30 jarige Hongaarsedie de Camino alleen deed, met het vliegtuig naar Barcelona was gereist en van daaruit met de trein naar Jaca om daar de Camino te beginnen. In de bus leerde ze een jongen kennen waarmee ze nu samenloopt.

Van Sanguesa naar Obanos

Weer met bewolking vertrokken. Tussen Sangusa en Pamplona felle harde koude NW-wind en onderweg winterkleding aangetrokken. Heuvelachtig, mooi landschap met korte klimmetjes en afdalingen. Door de harde wind moest ik bij afdalingen nog bijtrappen. Onderweg zat in het plaatsje Artaiz een man met fietshelm op de stoep tegen een muur van een hoekhuis een boterham te eten. Buenos dias zei ik in mijn beste spaans. Buenos dias zei de man terwijl ik om de hoek van het huis keek waar zijn fiets stond. Zo, fiets van Crit Jaspers? Dan kinne veer auch plat kalle, neet danne. Serv Ickenroth heit ich en kom oet Berg (st. O´Berg) Toeval? Nee, want hij ging ook naar Santiago en dan kun je elkaar ontmoeten. Nog wat over het slechte weer gepraat en dat zijn vingers door de kou verstijfd waren. Hij keek enigzins jaloers naar mijn stuurtas die mooi rechtstond en waar ik de kaart goed op kan aflezen. Hij had thuis getwijfeld of hij een nieuwe zou kopen want hij had immers een tas. Maar zijn tas hing helemaal naar beneden en brachten zijn remkabels in de verdrukking en als hij op de kaart moest kijken moest hij met zijn hele lichaam over het stuur hangen. Zin om een stukje samen te rijden had hij niet. Hij was denk ik wat ouder en ik wat sneller. Van ons beiden een foto gemaakt en afscheid genomen.

Voor Pamplona in een bocht naar links nam me bij het inhalen op de rechter weghelft bijna een stier op de horens en alweer had ik geluk.

Van mijn plan om Pamplona aan te doen ben ik afgeweken vanwege de vele kilometers om en de sterke tegenwind. I.p.v. morgen ben ik vandaag al richting Puente la Reina gefietst en heb in Obanos, zo´n 8 km voor Puente, een Auberque genomen omdat ik verwacht dat het in Puente la Reina erg druk zal zijn in de Auberques met kans op geen plek.

Vandaag 70 km afgelegd. Er zit een kleine weersverbetering aan te komen en ik hoop dat ik de komende dagen het zweet over mijn rug voel lopen!

Van Jaca naar Sanguesa

Uit Jaca vertrokken na eerst de kathedraal bezocht te hebben. Bewolkt, koud en gefietst in winterkleding. De zon liet zich maar even zien waarna de hemel zich weer sloot met een dikker wordend wolkendek. Je kon de bui zien hangen. Tot nu toe 1850 km afgelegd, maar in Spanje wil ik vooral dingen zien, bezichtigen en doe ik het rustig aan.

Onderweg in een grote bocht naar links kwam een zwaar transport met zwaailichten me tegemoet. Oplegger met stalen H-profielen en extra lang. Daarachter personenauto´s waarvan 1 direct achter de vrachtwagen begon in te halen. Rechts van mij was een vangrail, stopte en drukte me met fiets ertegen aan. De bestuursters zag net op tijd wat er stond te gebeuren en remde krachtig. Nog voor ze geraakt zou hebben, kon ze weer achter de vrachtwagen invoegen. Dat was schrikken. Ze wenkte nog haar excuses, nou ja, ook maar een mens. Langs de rivier Rio Araqgon gefietst, dus vrij vlak. Men is hier doende een nieuwe snelweg aan te leggen van Jaca naar o.a. Pamplona. Tevens legt men een spaarbekken aan, waardoor de waterspiegel stijgt wat duidelijk te zien is, veel bomen staan tot de kruin in het water en er zullen ook huizen moeten wijken. Ook hier discussies natuur contra economie.

Om 13.00 u in Yesa lekker gegeten. Binnen 15 min. liep de gelegenheid stampvol met wegwerkers aan de nieuwe snelweg. Daarna opweg naar Sanguesa waar veel bezienswaardigheden zijn. Bij vertrek alweer regen en niet zo´n beetje, het kwam weer met bakken naar beneden bij een temp. van 16 grd, gevoelstemp. 10 grd. (Kaat, naat en sjoeferechtig). Om 15.00 u in Sanguesa. Officia de Tourismo gesloten tot 16.00 u. In de stromende regen een pelgrimsherberg gevonden; helemaal vol. Men verwees mij naar een Hostal. € 50,00 euro, nee dus! In café koffie gedronken en gewacht op opening Officia. Café vol rokende Spanjaarden die op de wedstrijd Spanje / Zwitserland wachtten. Om 16.00 u naar Officia. Verwezen mij naar een camping waar ook kamers waren,

€ 10,00 dat klonk beter. De wedstrijd werd ook hier gevolgd en is inmiddels afgelopen; Bedompte sfeer! Spanjaarden waren tot de tegengoal erg temperamentvol en hebben een groter stemvolume dan wij Nederlanders, denk ik. Het was m.i. tegen de verhouding in, maar ja het is voetbal. Zo krijg ik ook regen

Vanaf Somportpas naar Jaca

Nog een aardigheidje; Toen ik mijn fiets gekocht had in Geleen vroeg de verkoper Tim mij of ik een weblog zou bijhouden. Ik zei nee, omdat ik dat toenniet van plan was. Vanmorgen belde ik en vroeg of ik met Tim sprak, ja zei hij. Ik zei; Tim ik sta met mijn fiets midden in de Pyreneeën en mijn voorvork is gebroken, wat nu. ¨Det meinse neet¨ antwoordde hij verschrikt. Grapje zei ik en ik stond al bij een dikke houten electriciteitspaal om ¨Af te kloppen¨. Nee Tim alles gaat prima met de fiets, ik vertel je alleen dat ik een site heb waar je mijn fiets voorbij kunt zien komen. Och ja je verzint eens wat onderweg.

Voorde plat du jour vanmiddag ging ik een brasserie binnen. Een man die mij had zien aankomen wenkte dat ik naast hem kon komen zitten. Hij was te voet op weg om een deel van de pelgrimsroute af te leggen. Hij was Duitser, Hans Otto. Hij zou eigenlijk op weg zijn gegaan met zijn vriend. Na alle voorbereidingen werd diens vrouw ziek en was hij alleen op pad. Over en weer leuke verhalen uitgewisseld maar daar wil ik niet iedereen mee vermoeien.

Boven op de Col de Somport was het steenkoud en het regende er flink. Daar was ookde grensovergang. In het restaurant dat daar lag een kop warme chocolademelk gedronken en even op temperatuur gekomen. Van de internet mogelijkheid daar nog gebruik gemaakt en toen de berg af richting Jaca. Ik had me alle warme fietskleding aangetrokken, de Goretex jas en broek ter voorbereiding op de 30 km lange afdaling. Nu kan afdalen best leuk zijn maar niet bij 10 grd en de geschetste weersomstandigheden. Op een klein stukje ging het met 65 km naar beneden en toen heb ik de rem er maar opgezet. Het leek of handen en voeten vastgevroren zaten. Toen ik na 20 min. moest bijtrappen moesten mijn knieen weer langzaam opgang komen. Ik was blij dat ik Jaca weer een bergje op kon om warm te draaien. Nee, de overgang via de Somportpas had ik me anders voorgesteld. Maar ja het weer moet meezitten en dat doet het hier deze week nog niet. Een dag later vertrekken had dus geen zin.

Op dit moment zit ik in een Spaanse gite en heb me lekker kunnen douchen en weer op temperatuur.